Producten

loopbaancoaching ervaring
1 Jun 2017

Getuigenis Loopbaancoaching – Roos

Begin januari liep de emmer over. De emmer van stress en frustraties.
Stress van nooit gedaan en nooit genoeg (de totaal onterecht opmerking “jij doet geen moeite genoeg” was meer dan de spreekwoordelijke druppel), frustraties van loopbaan zonder kansen en vooral zonder zekerheden en vooruitzichten.

Wat nu? Bij de pakken blijven zitten is mijn ding niet. Doordoen zou me regelrecht in de richting van de burnout stuwen.
Mijn vriendin Sandra vond dat ik de ideale persoon was om “loopbaancoaching” te gaan doen. Loopbaancoaching, nooit van gehoord. Behalve dan van Sandra die me af en toe wel eens iets vertelt van wat ze doet. De campagne “fluitend naar je werk” die een paar jaar terug blijkbaar overal de loopbaancoaching moest bekend maken : helemaal aan mij voorbij gegaan.
Aangezien bij de pakken blijven zitten mijn ding niet is, bestelde ik direct een loopbaancheque bij de vdab. Je moet hiervoor werkende zijn en je hebt er om de 6 jaar recht op. ’t Kost je bijna niets, meer nog, aangezien ik aangesloten ben bij de vakbond en het bij een door hen erkende instelling gevolgd heb, kost het mij helemaal niets!
Vokans Oostende, here I come! Niet bij loopbaancoach Sandra (de kans op vooruitdenken en niet alle paden bewandelen is reëel aangezien we mekaar te goed kennen), wel bij haar collega Emilie.
Na de eerste sessie kreeg ik een ‘huistaak’ mee. Ik moest mijn competenties aanduiden. Ik kreeg daarvoor een lijst van 44 items. Ook enkele mensen mochten mijn competenties benoemen. Héhé, blijkbaar vinden de anderen dat ik goed kan luisteren, terwijl ik vind dat ik dat nog veel te weinig doe.
Blijkbaar situeren mijn competenties zich vooral in de richting van communiceren en doen. Ik ben een bezige babbelaar (niets dat ik nog niet wist!).
In een volgende grote stap bekeken we aan de hand van een uitgebreide test welk werktype ik ben. Een test waarbij je in één van de 16 categorieën terecht komt (ook mijn eerste gevoel was er één van ‘grrr, ik word in een hokje gestopt’ moet toen ik verder ging kwam ik toch wel veel te weten over mezelf en nuanceerden we goed dat de lijn tussen de verschillende werktypes geen strikte lijn is hé).

Ik ben een ENFP’er. Ik sta aan de wieg van veranderingen en ben enthousiast in de beginfase van een project. En ja, ik durf nog al eens de belangstelling verliezen als iets te traag gaat.
Situaties waarin ik mijn creativiteit en charisma mag inzetten, dragen mijn voorkeur.
Ik zie eindeloos veel mogelijkheden en vind het benutten van slechts 1 mogelijkheid getuigen van een beperkte visie. Jaja, dit leidt vaak tot eindeloze nachtelijke gesprekken omdat ik het toch steeds weer even van een andere kant moet bekijken.
Als ik altijd dezelfde weg moet nemen, geraak ik dat beu en wijk ik daar graag eens vanaf. Inderdaad, afrit Nieuwpoort werd regelmatig eens vervangen door een andere afrit toen ik regelmatig van Brussel naar de kust reed.
Dat ik mijn kennis, diploma’s en vaardigheden wel eens op de niet zo gewone manier verzamel, ja: afstandsonderwijs en 2 totaal verschillende diploma’s. Meer moet ik niet zeggen zeker?
Dat het werk niet alleen geld in ’t laatje moet brengen, maar vooral ook leuk moet zijn, dat klopt ook voor mij. Ik omring me het liefst met fantasierijke mensen. Ideeën komen snel bij me op en moeten ook snel uitgevoerd worden (de eeuwige frustratie als Jacques iets 1000 keer wil meten en ik daar sta te denken “klop dat nageltje er nu toch gewoon in”).
Ik wil lol beleven, fysieke inspanning doen, sociale contacten hebben,… en dat alles liefst tegelijk.
Het is gewoon over mij geschreven. Heel leuk om te lezen en ook wel confronterend. Ik besef nu dat ik voorzichtiger moet zijn: ik moet niet altijd al te veel op mijn intuïtie vertrouwen en ik moet zelf zorgen dat iets boeiend kan blijven zodat ik de interesse niet verlies. Bovendien weet ik dat ik best wel emotioneel en gevoelig ben en als ik op iemands tenen trap, we het dus allebei zullen voelen.

Best wel heftig deel van de loopbaancoaching.

Ondertussen wist ik al eventjes heel duidelijk dat ik niet terug naar de klas ging. Dat ik geen job moest zoeken zonder al te veel verantwoordelijkheden en waarin iedereen me gerust laat, dat was nu ook wel duidelijk: je eigen competenties niet benutten en helemaal afwijken van je eigen werktype is een garantie tot nog meer frustraties.

1 sollicitatie en ’t was bingo! Een nieuwe job, helemaal in de lijn van wat ik in de loopbaancoaching te weten kwam over mezelf. En deeltijds: wat het evenwicht tussen werk en privé weer helemaal in balans haalt. Ja, ik ga minder verdienen. Financieel dan toch. Ik verdien er wel heel veel andere dingen mee  (“Mama, het is zo leuk, jij ben nu ook echt thuis, als je thuis bent.”).

Voor mij was het een nieuwe job, voor iemand anders is het misschien een kleinere aanpassing die het verschil kan maken tussen je naar je werk slepen en fluitend naar je werk gaan. We besteden tenslotte veel te veel tijd op ons werk om er ongelukkig door te worden.

Loopbaancoaching bestaat, de overheid heeft er veel geld voorover om de werknemers gelukkig te laten zijn in hun job (tja, als we met z’n alles zo lang moeten werken, dan liefst op een beetje haalbare manier), dus: DOEN !!

Bij mij was het vooral dikke fun, misschien is het bij jou wel datgene wat het verschil kan maken!

Merci Emilie, merci Vokans!

Roos Gouvreur

Wil je net als Roos jouw loopbaan in eigen handen nemen? Bestel dan vandaag nog je loopbaancheque via de VDAB website, en neem contact op met Vokans.
ACV-leden krijgen een loopbaancheque ter waarde van 40 euro terugbetaald!